Yorgunluk

Öyle yorgun fakat ayni zamanda öyle de bir neşeliyim ki.. Kendi yorgunluğumu kale almamak en büyük derdim su sıralar.Hep böyle oldu benim hayatim.Bir o kadar yorgun bir o kadar neşeli..Tüm sohbetlerin tadı damağımda kaldığından midir? Tüm günleri dolu dolu yasadığımdan midir? Bos zamanın daha kaliteli olmasından midir?Güneşli günleri daha çok aradığımdan daha çok yazdığımdan midir? Sürekli yazmaktan kendime az zamanlar kalmasından o az zamanı çok şeyle doldurduğumdan midir? Sürekli endişe içinde iyi günler beklediğimden midir? Yazın en güzel kısminin yazı beklemek olusundan midir? Çok soru sormaya başladığımdan midir? Zincirleme isleri son dakikaya biraktigim için midir? Uykusuzluğa direnç göstermenin uykunun en güzel tarafı olduğundan midir? Bilsem yazmazdım.Yoksa kendimle ilgili varsa kişisel bir fikrim zaten yazmıyorum.Hiç yazdım mi hayır.. Yazacak miyim sanmıyorum.Saçmalıyor muyum? Evet… Yorgunluktandır.