Duman Altı

Her gün iki bilemediniz üç uyarı almaktayım. Taksi şoförlerinden ebeveynime, komşumdan kuaförüme bir araya gelmişler de kararlaştırmışlar gibi sigara kötülüklerin ebeveynidir, ciğerlerin düşmanıdır vecizeleri eşliğinde hayatıma devam etmekteyim.Babam gazetelerden kopardığı sigara karşıtı küpürleri ile etrafımda dolanmakta, annem her sigara yakışımda gözlerini yuvarlamaktadır.Bu da ister istemez sinirlerimi bozmaktadır.

Kısacası sigarayı kendim için değil de herkes için içiyormuşum gibi hissetmekteyim.İşin ilginç tarafı küçüklüğümde dayım sigara içiyor diye oturup ağlar, sigara içeni şapşal yerine koyar, Yeşilay Yeşilay etrafta dolaşırdım.Demek ki bana güvenmemek lazım.

Sigaranın bana verdiği zararların ben de farkındayım.Fakat sanırım çok söz dinliyor gibi durduğumdan benimle yeni
tanışan, zararlarını sayıp duruyor.


Lisede başladığımı varsayarsak yaklaşık beş senedir sigara içiyorum.Bunu övünmek için değil ibret verici insan zekasını ortaya dökmek için söylüyorum.Ebeveynimi ve sevenlerimi geçtim.Yeni tanıdıklarıma ne oluyor anlamış değilim. ‘Bre Kardeşim elbet senden önce de söylediler bunu bana kafam kalınmış ki anlamadım.Hiç mi hesaplamıyor sana ayırdığım kıymetli süreyi bunla dolduruyorsun!’ Sanırım o söyleyince bırakacağımı düşünüyor.Öyle uysal bir havam var ki ‘Hiç kimse söylemedi herhalde ben söylersem bırakır masum yavrucak!’ diye düşünüyor olmalılar.

Bilinçli İçiciyim ben! Akciğerlerimi mahvediyor, ömrümü yiyor biliyorum ama şu an bırakmak istemiyorum.Elbet bırakacağım.Lakin, rahat bırakın daha çok içesim geliyor.Altı tane birden yakasım geliyor, herkesi öpesim geliyor (Serbest Çağrışım)

İnsanlar sigara içmedikleri için kendileriyle gurur duyuyor sağa sola ahkam kesmek istiyor olabilirler. Kimse bana ‘Senin iyiliğini istiyorlar demesin!’ En son sigara zararlı diyen taksi şoförü altı ay önce sigarayı bıraktığını söyledi.Kutlama bekliyor da ondan söylüyor.Yoksa ona ne benim sağlığımdan.Sigarayı bırakınca madalya mı vermemiz gerekiyor.Kendi iyiliği için içmiyor mereti.

Gün gelir devran döner de sigarayı bırakırsam.Elinde sigara tutan gence ‘Sigara içiyordum, bıraktım! Hayatım şöyle de güzel böyle de güzel…’ dediğimi duyarsanız kolumu çimdikleyin de kendime geleyim.En az bininci duyuşu olan genç de rahat bir nefes – ironi diye buna derim - alsın.

Sigara içen de içmeyen kadar insandır.Değerli bir hocamın yorumuna göre bir çeşit kendini cezalandırma durumudur.Ne için cezalandırdığı bulmak da psikologların işidir.Kokusu kötüdür.Kendi kötüdür ama hepimizin zaafları vardır.Dahası sigara karşıtı kampanyaların arkasındayım hatta daha da çoğalmasını isterim.Ama, fakat kampanyalar halihazırda sigara içenler için değil küçük çocuklar için yapılmalı kanısında seyir etmekteyim..Zira bu sabah televizyonun anti-prime time’ında, spor yaptığını, sağlıklı beslendiğini söyleyen kadın sigara yakınca arkada ‘Palavra, palavra!’ diye şarkı söyleyip gitar çalan bir adam gördüm. Bir reklam öğrencisi olarak kahroluyor, sigara içicisi olarak gülüyorum.Aferin bana, bu kafayla devam ediyorum.